ИСТИҚЛОЛИЯТ – БОҒИ ШАҲДБОРИ МИЛЛАТ

  Имрӯз мардуми Тоҷикистон хушнуду сарфарозанд.Чунки соҳиби давлати соҳибистиқлоланду роҳбарии онро фарзанди фарзона ва некқадам Асосгузори сулҳу ваҳдат, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба уҳда дорад. Ин роҳбари ватандӯст, аз қадамҳои аввал дар муддати 24 сол новобаста бо мушкиливу сангиниҳои мавҷуда он орзуи некеро, ки дар дилаш барои са- одати мардум, баҳри шодии ҳар як модару тифл мепарварид, тавонист дар амал татбиқ кунад.

Худ шоҳидем, ки аз қадамҳои аввале, ки ба истиқлолияти давлатӣ расидем, бадхоҳони миллати тоҷик бо истифодаи нақшаҳои зишти хеш дар ибтидо мардуми Тоҷикистонро дучори мухолифатҳо гардонида, ба муқовимати сиёсӣ кашиданд. Дар натиҷаи ин амалҳои нопок давлати ҷавони Тоҷикистон дучори ҷанги шаҳрвандӣ гардид. Онҳо аз ин шароити мавҷуда имконият пайдо карданду чандин нақшаҳои нопоки хешро амалӣ карданд. Даст ба ноадолатиҳо, ба ғорату вайронкориҳо, сӯзондану оташ задани ободкориҳо заданд. Аммо амали сангини онҳо даст доштан ба куштори инсонҳои бегуноҳ, аз ҷумла модарону тифлакон буд. Бо мурури вақт, ҷойҳои вайрону валангоршуда обод гардиданд, маконҳое, ки сӯхта хокистар шуда буданд, ба як гушаи сарсабзу хуррам табдил ёфтанд.

Дар дунё ҳама чизро барқарор кардан мумкин аст, аммо ҷони рафта боз намегардад.

Ба ёд меорем ҳодисаи моҳи сентябри соли 2015-ро оиди суиқасди табаддулоти мусаллаҳонаи давлатӣ, ки аз тарафи як гурӯҳҷинояткорон сурат гирифта буд. Ин ҳолати рухдода бори дигар нишон дод, ки баъзе доираҳои сиёсии хориҷӣ то ҳанӯз аз ниятҳои бадхоҳонаи худ нисбат ба миллати тоҷик даст накашидаанд. Онҳо бо нақшаҳои нопоки хеш мехоҳанд амалҳои харобкорона ва хоинонаи хешро бо дасти зархаридону гумоштагонашон анҷом диҳанд ва ба сари мардуми мо низоми бегонаро таҳмил намоянд. Валехоинони миллатфаромӯш кардаанд, ки мардуми Тоҷикистони соҳибистиқлол дигар намегузорад, ки касе зиндагии орому осудаашро мисли солҳои навадуми асри гузашта, бо фитнаангезиву дасисабозӣ халалдор созанд. Халқи осударо аз маҷрои созандагиву бунёдкорӣ берун созанд.

Имрӯз давлате, ки мо дорем, аз арзи ҳастӣ ва аз номаш, ки тоҷикему тоҷикистонӣ ифтихор мекунем. Бо ҳама мушкилиҳо ва монеаҳои ҷанги шаҳрвандӣ нигоҳ накарда, аз ибтидо тавонистем онро бунёд кунем. Ҳоло акнун он пуриқтидор аст ва қудраташ шикастнопазир.

Яъне, муҳимтарин дастоварди даврони истиқлолият ин бароямон давлатсозӣ ва давлатдории муосири миллӣ мебошад, ки ғояи сиёсиву мафкуравии ин давлатро ваҳдат, ягонагӣ, худшиносиву худогоҳии миллӣ, таҳкими давлатдорӣ ва ободии Ватани азизамон ташкил дода, раҳна- мову ҳидояткораш Президенти кишвар мебошад.

Мо мардуми Тоҷикистон якҷоя ва бо ҳамдилӣ ба қадри неъмати бузург, ваҳдати ҷовидонаи халқи худ расида, барои устувору пойдор нигоҳ доштани он бо нангу номус, бо ҳисси худшиносиву худогоҳии миллӣ ва бо ормонҳои ифтихор аз ватандорӣ доштан ҳамеша талош намуда истодаем.

Ҳоло агар ба воқеаҳои пурхатари ҷаҳони муосир нигоҳ кунем, ҳар як шаҳрвандро зарур аст, ки барои нигоҳ, доштани ин арзиш зиракиро аз даст надиҳад. Баробари шукронаву ифтихор кардан аз Ватани аҷдодиву давлати соҳибистиқлол тамоми азму талоши худро ба таҳкими ваҳдати миллӣ ва сарҷамъии миллат равона карда, ободии имрӯзу фардои кишварро таъмин намоем.

Ин ду неъмати нодир, ки ба ҳамагуна фидокорӣ арзанда аст, пас зарур аст, ки тафаккури ҳифзи ваҳдату истиқлолиятро дар рӯҳу равони хеш ҷой диҳем.

Аз суханрониҳои Пешвои милллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон низ нисбати мақомоти ҳифзи ҳуқуқи кишвар бармеояд, ки "прокурату­ра дар байни мақомоти давлатӣ мавқеи хоса дошта, ба ягон шохаи ҳокимият тааллуқ надорад ва дар мамлакат фазои ягонаи ҳуқуқиро фароҳам меоварад".

Метавон қайд кард, он кормандони масъули мақомоти прокуратураи Ҷумҳурии Тоҷикистонро, ки дар ибтидои истиқлолияти кишвар бо қиматиҷони хеш дар таҳкиму пойдории он, суботи комили ҷомеаи шаҳрвандӣ ва барои пойдории истиқлолияту ваҳдати миллӣҷоннисориҳо нишон додаанд.

Имрӯз кормандони мақомоти прокуратураи Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти раҳнамоии Пеш­вои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон масъалаитаҳкимиистиқлолиятваваҳдатимиллиро яке аз самтҳои афзалиятноки кору фаъолияти содиқонаи худ шуморида, бо ин васила дар ҳифзи дастовардҳои истиқлолият ва суботи комили ҷомеа хидмати арзандаеро анҷом дода, шаънуэътибори ин мақомотро дар байни дигар мақомоти ҳифзи ҳуқуқ афзун кардаанд.

Каримзода ГУЛБАҲОР, мушовири адлияи дараҷаи 1, муовини сардори Раёсати муносибатҳои байналмилалии Прокуратураи генералии Ҷумҳурии Тоҷикистон